من پیشنهاد می‌کنم برای اینکه عدالت رعایت بشه هزینه‌ی اتوبوس برحسب مسیر باشه. چه طوری؟ خوب بعد از هر ایستگاه که راننده درهارو بست پا شه و یک دور از همه بلیط جمع کنه. بلیط هم دونه‌ای ۳ تومن باشه. چه طوره؟ پیشنهاد عادلانه‌ای هست؟ اونی که یه مسیر طولانی داره بیشتر پول میده تا اونی که مسیرش کوتاه‌تره.
البته خب مثلا اگر بخواهی از ونک تا توپخانه بروی باید ۵۰۰-۶۰۰ تا بلیط بخری هر ایستگاه یکیش رو پاره کنی بدی دست راننده!
راننده هم باید ۵دقیقه یک بار یک توقف چند دقیقه‌ای داشته باشه تا بلیط‌های ملت رو جمع کنه!
ملتی هم که با اتوبوس قرار بود مسیر ۲ ایستگاه را با ۶ تومان هزینه طی کنند (به جای ۲۰ تومان) و عدالت برقرار شه می‌بینن مسیر ۲ ایستگاهه نیم ساعت طول می‌کشد و ترجیح می‌دهند ۱۵۰ تومان پول تاکسی بدهند تا لااقل به مقصد برسند!!!
من نمی دانم این آدم‌هایی که در شورای شهر تهران نشسته و تصویب کرده‌اند که هزینه‌ی قطار شهری تهران (مترو) مسافتی باشد قبل تصویب روی این طرح کار کارشناسی کرده‌اند یا نه! منظورم از کار کارشناسی بررسی و مدل‌سازی خفن هم نیست. کافی بود یک بار تشریف می‌بردند ایستگاه میرداماد (یا هر ایستگاه اصلی دیگری) تا مشاهده کنند ملتی که از ایستگاه می‌خواهند بیرون بیایند به قدری زیاد هستند که حتی قبل از اینکه گیت خروجی برایشان گذاشته شود ترافیک بالایی وجود دارد. من که فکر نمی‌کنم بین ارائه تا تصویب طرح فاصله‌ای بوده. امیدوارم من اشتباه کرده باشم.
مطلب قبلی‌ای که من نوشته بودم بیشتر یادآوری خاطرات بود تا حرف جدی با این حال یکی از بازدیدکنندگان وبلاگ پیغامی به این صورت گذاشته بود که به همین خاطر است که جمهوری اسلامی ملت را گرسنه نگه می‌دارد. این پیغام را حذف کردم چون:
اصلاْ دوست ندارم کار یک سانسورچی را انجام بدهم ولی خوب! خودمو بیشتر دوست دارم!
کاسب دویماز دویسا اینقیلاب اله‌ر : از قدیم گفتهاند که وقتی شکم ایرانیها سیر شود به فکر انقلاب میافتند. از وبلاگ یادداشتهای دکتر رحیمی بروجردی