سال پیش لپتاپ یکی از دوستان را داخل دانشگاه دزدیدند. چند وقت پیش دزدی را گرفتهاند که احتمالا لپتاپ این دوستمان هم از کارهای او بوده. این شخص توی دانشگاهها گوشی موبایل و لپتاپ و دوربین (از دانشجوهای هنر) میدزدیده و تخصص اصلیاش هم دانشگاه تهران بوده.
مقدمه را گفتم که وارد اصل بحث شوم.
۱. آدمها از روی نیاز دزدی میکنند. نیاز را میتوان از نیاز به زنده ماندن تا نیاز به گذراندن تعطیلات در هاوایی تعریف کرد!
۲. از نظر خیلی از ماها نیاز دزدی را توجیه نمیکند. یعنی در هر صورت دزدی کاری است غیراخلاقی و نادرست.
۳. خیلی که وضعیت دزد را برایمان بد توصیف کنند آخرش راضی میشویم تخفیفی بدهیم و دزدی را در صورتی که قضیهی مرگ و زندگی باشد مجاز بدانیم.
۴. خطرات احتمالی پیشروی دزد خیلی در مورد اخلاقی بودن یا نبودن عملش تاثیری ندارد. مگر اینکه شجاعت دزد را برای دزدیهای سنگین تحسین کنیم!
۵. همهی ما دزدیم! هر روز از نرمافزارهای دزدی استفاده میکنیم. نیاز بهشان داریم ولی نیازمان به هیچ وجه در حد مرگ و زندگی نیست. راستش را بخواهید چون این دزدی ما خطرات احتمالی تقریبا برابر صفر هم دارد، ما ترسوترین و پستترین دزدهای دنیا هستیم.
لطفاْ این توجیه مسخره را به کار نبرید که چون ما را تحریم کردهاند مجبوریم دزدی نرمافزار کنیم وگرنه اگر مایکروسافت حاضر به فروش نرمافزارهایش در کشور ما بود که ما میخریدم. این توجیه همانقدر مسخره است که پیشنهاد خرید ماشین همسایهتان را به او بدهید و چون او قبول نکرده (به هر دلیلی مثلا اینکه کلا با شما حال نمیکند!) ماشینش را بدزدید!
پ.ن.
میخواهم سیستمم را از نرمافزارهای دزدی خالی کنم. چه نظر و ایدهای دارید؟ چون ویندوز قانونی دارم و از لینوکس هم بدم نمیآید، هر یک از این دو پلتفرم میتواند گزینهای باشد.
پ.ن.2
منظور از همهی ما، همهی ما کسانی که از نرمافزارهای دزدی استفاده میکنیم. این را به خاطر تذکر دوستی اضافه کردم که البته خودشان میدانند هیچگاه جسارت دزد خطاب کردنشان را ندارم.
خیلی از انسانها هم تنها از روی تفریح دزدی می کنند . یک نوع بیماری روانی .